19 dec

De eerste keer dat ik Soleil had gezien, was een korte ontmoeting bij de lift van de Maastoren aan het einde van een netwerkbijeenkomst. Daar had hij op mij staan wachten. Soleil zou niet weggaan voordat hij een woord met me gesproken had, vertelde hij later. Hij was onder de indruk van mijn stijl: een zachtroze maatpak met rode Nike Airmax. Een wederzijds contact had een beetje geholpen.
‘Jullie zijn allebei leuke mensen,’ had ze gezegd, ‘kennen jullie elkaar nog niet? Soleil Stella, Stella Soleil.’
Daar stonden we bij de lift van de bovenste verdieping. Kort spraken we over onze professionele achtergrond. De luchtsingel was de schakel, een houten voetgangersbrug van bijna 400 meter die Rotterdam Central District en Rotterdam Noord met elkaar verbond. Soleil was nauw betrokken vanuit de TU Delft bij de realisatie van dit project. Hij hield zich bezig met nieuwe vormen van stadsontwikkeling en vertelde enthousiast over de samenwerking met ZUS architecten. Zij waren de ontwerpers van de brug en exploitant van het aangrenzende Schieblock, een levendig verzamelgebouw van creatieve ondernemers en semi publieke ruimtes, zoals ik.
‘Dan ga jij zeker ook naar de Grote Kunstborrel in BAR?’ vroeg ik.
‘Jazeker.’ antwoordde hij.