22 dec

‘Als het aan mij had gelegen waren we na de geboorte van al Rijk getrouwd, maar hij wil niet.’
‘Waarom wil je met hem trouwen?’
‘Eerst vanuit romantisch oogpunt, dat je ja zegt tegen alles wat iemand behelst. Maar dat idee heb ik allang over boord gegooid, hij kan helemaal geen ja zeggen tegen alles wat ik ben. Zeker niet in de derde week van mijn cyclus.’
We lachten, we weten allebei dat m’n moeder in die periode eerder op haar strepen gaat staan en Soleil haar bloed dan wel kan drinken.
‘Nu wil ik gewoon dat bepaalde zaken goed geregeld zijn voor jou en je broertje mocht er iets met hem of mij gebeuren. En jij, zou jij het leuk vinden als ik met Soleil zou trouwen?’ ze kijkt me aan terwijl ze haar glaasje slagroom leeg lepelt.
‘Ik wil dat jij gelukkig bent mam,’ ik twijfel of ik de waarheid moet zeggen, ‘ik zie wel dat hij het beste met je voor heeft, maar soms doet hij gewoon kapot bot tegen je. Nu ook weer met dat trouwen. Jij wil toch zo’n prinsessenjurk mam en een vet feest? Geef maar toe.’
M’n moeder lacht verlegen. ‘Soleil ziet me al aankomen… Nee lieverd, hij zal mij nooit vragen.’ Ze zucht of ze de hoop heeft opgegeven.
‘Als je het echt wil kan je hem toch ook vragen, je bent zo’n moderne vrouw.’
‘Ik denk dat ik hem eerder voor het blok moet zetten en dan trouwen we maandagochtend gratis op het stadhuis. En als ik dan toch zo modern ben, ga ik liever voor een rode jurk, de kleur van vuur en liefde… maagd dat ben ik al heel lang niet meer.’
Mijn mooie moderne moeder. In het begin was ik serieus blij dat Soleil er was. We hadden het best wel ok, hij praatte met me, nam me mee op pad en hielp me met huiswerk enzo. Maar sinds m’n broertje er is, gaat eigenlijk alle aandacht die hij nog heeft naar hem.
Ik zie het berichtje van Mike binnenkomen: ‘Nee! Serieus? Je mag bij ons wonen hoor.’